زمینه‌ها و نتایج قیام‌ سرخ‌جامگان

قیام سرخ جامگان یکی از مهمترین جنبش های مذهبی، سیاسی و اجتماعی ایرانیان بر ضد اعراب است. این جنبش در اوایل قرن سوم هجری به رهبری بابک خرمدین در آذربایجان شکل گرفت. گسترش جنبش و پایداری آن در درجۀ اول مرهون وجود آشفتگی و درگیری های داخلی در ارکان خلافت عباسی بود. سرخ­جامگان یکی از فرقه های خرمدینان بوده اند. در آن زمان نزدیکی آیین خرمدینان با اسلام به جایی رسیده بود که بسیاری از مؤلفان، خرمدینان را فرقه­ای از غلاة شیعه به حساب آوردند. دربارۀ عقاید بابک، رهبر سرخ جامگان می توان گفت که تقریباً تمام عقایدی که به فرقۀ مزدکیان و خرمدینان منسوب است را به بابک نیز نسبت داده اند، به  اضافه ی عقایدی که در محیط زندگی او موجود بوده است.